مقدمه: امور طبیعیه که شالوده و اساس سلامت و حیات انسان از دید طب ایرانی بر آن بنا نهاده شده است بر هفت اصل کلی استوار می‌باشند که ارکان، اولین آنها است. گرچه پرداختن به مبانی علمی و عقلی این چهار رکن از مباحث فلسفه قدیم است، لیکن؛ به دلیل قطع ارتباط پویندگان این رشته با علوم پایه و پیش نیازهای طبیب سنتی و همچنین به دلیل تغییرات مفهومی و کاربردی واژگان در طول زمان، بررسی مفهومی و موضوعی آنها از جمله گام‌های نخستین برای درک بهتر و ایجاد ارتباط با منابع و دانش طب ایرانی به‌شمار می‌رود. روش بررسی: در این تحقیق؛ یازده منبع طبی، پنج منبع فلسفی و چهار فرهنگ لغت مورد بررسی واقع شده‌اند که جمع‌بندی مطالب استخراج شده از آنها به صورت خلاصه و کاربردی در بخش نتایج و بحث منعکس گردیده است. یافته‌ها و نتیجه‌گیری: همان‌گونه که از مطالب این پژوهش بر می‌آید؛ گرچه ارکان (مایه‌ها، عناصر و اسطقسات) محدود به چهار کلمه آشنای آب، هوا، آتش و خاک هستند ولی، مفهوم اصلی و جایگاه وجودی آنها بسیار متفاوت با مفهوم عناصر امروزی (عناصر جدول مندلیف) و معانی امروزی آب، آتش، هوا و خاک است. شاید بتوان مفاهیم و خواص مرتبط با این مایه‌ها را به‌نوعی با ذرات زیر اتمی و بنیادین دانش فیزیک امروز مقایسه نمود.
Imanieh M, Sedigh rahimabadi M, Rostami chijan M, Salehi A. A second look through four elements in Traditional Iranian Medicine. jiitm 2013; 4 (1) :13-24 URL: http://jiitm.ir/article-1-242-fa.html
ایمانیه محمد هادی، صدیق رحیم آبادی مسیح، رستمی چایچان مهسا، صالحی علیرضا. نگاهی مجدد به مقوله ارکان در طب سنتی ایران. مجله طب سنتي اسلام وايران. 1392; 4 (1) :13-24
