|
تحلیل نظام حکمرانی نوآوری گیاهان دارویی و طب سنتی در ایران
و فراتحلیل سیستمی نظام سیاستی/مدیریتی آن
|
| ابوالفضل میرزاپور ارمکی*، شایان محسنی، میرسامان پیشوایی |
|
|
|
چکیده: (37 مشاهده) |
سابقه و هدف: در سال‌های اخیر، استفادۀ روزافزون از گیاهان دارویی و فرآورده‌های حاصل از آ‌نها، نقش گیاهان دارویی را در چرخۀ اقتصاد جهانی پررنگ‌تر کرده و سرمایه‌گذاری در این صنعت رشد چشم‌گیری داشته است. پیش‌بینی می‌شود که ارزش تجارت جهانی گیاهان دارویی در سال ۲۰۵۰ به رقم 5 تریلیون دلار برسد. در این میان، ایران سهم ناچیزی از تجارت جهانی در این صنعت را به خود اختصاص داده است. این در حالی است که اقلیم و خاک ایران یکی از بهترین خاستگاه‌های جهان در رشد و تکثیر گیاهان دارویی می‌باشد و قابلیت رشد و تولید هزاران گونه از گیاهان دارویی را دارد. بررسی وضعیت کنونی حوزۀ گیاهان دارویی و طب سنتی نشان می‌دهد که موانع و مشکلات متعددی پیش روی این حوزه قرار دارد. بررسیها نشان می‌دهد که بخش قابل‌توجهی از مشکلات، ناشی از اجرای نامناسب کارکردهای تعریف‌شده برای نقش‌آفرینان حوزۀ گیاهان دارویی و طب سنتی می‌باشد.
مواد و روشها: با توجه به اهمیت این موضوع، پژوهش حاضر به شیوۀ توصیفی‌ـ‌تحلیلی و بر پایۀ مطالعۀ کتابخانهای با مراجعه به منابع دست‌اول یک مدل سیستمی مربوط به صنعت گیاهان دارویی و طب سنتی را طراحی کرده است.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان می‌دهد که مهم‌ترین آسیب و مشکل شناسایی‌شده در حوزۀ گیاهان دارویی و طب سنتی مربوط به نبود یک ساختار مستقل برای سیاست‌گذاری اجرایی و مدیریت یکپارچۀ زنجیرۀ تأمین گیاهان دارویی و طب سنتی و همچنین ضعف در تنظیم‌گری و نظارت بر فعالیت‌های این حوزه با توجه به تعدد نقش‌آفرینان و درواقع بُعد نظام حاکمیت است.
نتیجهگیری: نتایج پژوهش یک ساختار مطلوب در راستای تحقق نظام حاکمیت مطلوب ارائه کرده است تا کارکردهای اصلی این نظام شامل سیاست‌گذاری و رصد راهبردی، تنظیم‌گری و حکمیت و ممیزی و کنترل حاکمیتی را محقق کند. سپس برنامۀ اقدامات بهبود در هفت حوزۀ شناسایی‌شده در مدل سیستمی در قالب ماتریس تخصیص مسئولیت به تصویر کشیده شده است. |
|
| واژه‌های کلیدی: گیاهان شفابخش، طب ایرانی، پزشکی سنتی |
|
|
|
نوع مطالعه: اصيل پژوهشي(تاريخ پزشكي) |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1404/1/31 | پذیرش: 1404/2/29
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
