تاریخچۀ آموزش پزشکی از قرن دوم تا قرن هفتم هجری قمری
|
علی رضا روحی*  |
|
|
چکیده: (121 مشاهده) |
آموزش پزشکی از مهمترین مباحثی بوده که در تمدن اسلامی مورد توجه قرار گرفته و در متون کهن پزشکی و تاریخی، مطالب و توصیفات بسیاری دربارۀ آن بیان شده است. از مهمترین مباحثی که در منابعِ کهن به آن پرداخته شده، صفات و ویژگیهای استاد و دانشجوی پزشکی است. دانشجو باید پیش از آموزش پزشکی، علوم اوائل و کتابهای دینی و اخلاقی، را فرا میگرفت. در کتب پزشکی و طبقات پزشکان، مباحثی دربارۀ آثار و کتابهای آموزشی، کتابهای طب نظری و طب عملی، و نیز مکانها و نهادهای آموزش پزشکی شامل حلقههای پزشکی، مجالس پزشکی، مدارس طب نظری و طب عملی بیان شده است. پزشکان مسلمان در خصوص روشهای آموزش، شیوههای نوینی را ابداع نمودند. آنان کتابهای ویژۀ آموزشِ پزشکی، و کتابهای کمک درسی را تألیف کردند. علاوه بر این، مدارس و بیمارستانهای خاصی برای تدریس طب نظری و طب عملی توسط استادان پزشکی تأسیس شد. با توجه به این موضوع، در این نوشتار تلاش شده است تا با استفاده از شیوۀ کتابخانهای به تبیین این موضوع پرداخته شود. |
|
واژههای کلیدی: آموزش پزشکی، پزشکان، تاریخ پزشکی، مدرسههای عالی پزشکی |
|
متن کامل [PDF 706 kb]
(47 دریافت)
|
نوع مطالعه: اصيل پژوهشي(تاريخ پزشكي) |
موضوع مقاله:
تاريخ پزشكي دریافت: 1401/4/14 | پذیرش: 1402/7/4
|
|
|
|