سابقه و هدف: اضطراب زیاد و طولانی مدت معمولا همراه با پاسخ‌های فیزیولوژیک از جمله افزایش متابولیسم، کاهش ایمنی بدن و افزایش کار دستگاه قلب و عروق بوده، همچنین رابطه مهمی بین اضطراب و مرگ و میرهای بعد از آن وجود دارد که حاکی از اهمیت این اختلال به عنوان مساله ای در بهداشت و تندرستی عمومی است. سوال این است که در طب سنتی، مصرف چه گیاهانی برای درمان اضطراب گزارش شده است. مواد و روش‌ها: در این مطالعه، مقالات از طریق جستجوی الکترونیکی با وارد کردن کلید واژه‌های مورد نظر در بانک‌های اطلاعاتیIranmedex وSID ،googlescholar ،Sciencedirect ،pubmed از بازه زمانی تحت پوشش این بانک ها تا سال ۲۰۱۵ به دست آمد.در نهایت مقالاتی که در بازه زمانی ۱۹۹۵ تا۲۰۱۵ به بررسی اثرات گیاهان دارویی بر اضطراب پرداخته بودند، مورد نقد و بررسی قرار گرفتند. نتیجه‌گیری: مرور مقالات موجود نشان داد که در طب سنتی از گیاهان بسیاری که دارای خواص ضداضطرابی و آرام‌بخشی هستند نام برده شده است. مطالعات انجام شده بر روی سنبل الطیب، اسطوخودوس، خارمریم، فلوس، گل سرخ، صمغ پسته، زیرفون، علف چای، رازیانه، بابونه، اسفناج و بهارنارنج این گیاهان دارای اثرات ضداضطرابی می‌باشند اما با توجه به اینکه بر روی همه گیاهان ذکر شده مطالعات کافی انجام نگرفته نمی‌توان به طور دقیق میزان تاثیرگذاری آن‌ها بر اضطراب را با یکدیگر مقایسه نمود. لذا بنظر می‌رسد که این گیاهان با خواص آرام‌بخشی و ضداضطرابی بعد از انجام مطالعات مورد نیاز در صورت داشتن تاثیرگذاری کافی بتوانند جایگزین مناسبی برای داروهای شیمیایی باشند.
