سابقه و هدف: یکی از چالش‌های بزرگ در عصر حاضر دسترسی سریع کاربران به اطلاعات مورد نیازشان است، در نتیجه در نظام‌های ذخیره و بازیابی اطلاعات توجه به سازماندهی مدارک اهمیت زیادی دارد. در میان روش‌های سازماندهی اطلاعات، نمایه‌سازی زبان کنترل‌شده‌ای است که یکی از ابزارهای آن اصطلاح نامه است، لذا پژوهش حاضر با هدف امکان‌سنجی تدوین اصطلاح‌نامۀ پزشکی اسلام و ایران انجام شده است.
مواد و روش‌ها: روش پژوهش پیمایشی– توصیفی بوده وداده‌های آن با استفاده از پرسشنامه و مصاحبه گردآوری شده است.جامعه آماری مورد مطالعه شامل پنجاه نفر کارکنان بخش طب سنتی در فرهنگستان علوم پزشکی، و پنج نفر از مدیران و متخصصان حوزۀ طب سنتی بود. روایی پرسشنامۀ پژوهش حاضر صوری است. پایایی پرسشنامه نیز از طریق محاسبه ضریب آلفای کرونباخ (۸۵%) اندازه‌گیری شده است.
یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که امکانات زیرساخت‌های نرم‌افزاری و سخت‌افزاری موجود کم است، بخش طب سنتی دارای وب‌سایت مستقل نیست. کمترین مهارت کارکنان بخش طب سنتی در رابطه با مهارت نمایه‌سازی که(۳۴%) و بیشترین آشنایی نیروی انسانی با نرم‌افزار آفیس(۲۶%)است. جهت مدخل‌سازی و ایجاد روابط اعم و اخص، بیشترین استخراج واژه‌ها و اصطلاحات مندرج در تدوین اصطلاح‌نامه از منابع به زبان عربی است و در کنترل واژگان بیشتر از منابع قانون ابن سینا (۵۶%)،ذخیره خوارزمشاهی و الاغراض‌الطبیه جرجانی(۴۶% ) استفاده شده است.
نتیجه‌گیری: براساس نتایج پژوهش مناسب نبودن زیرساخت‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری و عدم وجود اصطلاح‌نامه‌های معتبر که بتوان براساس روابط سلسله مراتبی را تعریف کرد، و مهارت کم کارکنان با نمایه‌سازی از مهم‌ترین موانع و مشکلات در تدوین اصطلاح‌نامۀ پزشکی اسلام و ایران است.