سابقه و هدف: رفلکس تهوع با شروع بعضی معاینات تشخیصی و یا درمانی مطرح است. با توجه به گزارشاتی از طب سنتی مبنی بر تأثیر طب فشاری و طب سوزنی بر میزان رفلکس تهوع و گزارش دو مورد از موفقیت طب سنتی بر میزان رفلکس تهوع و عدم گزارشی از تجربه آن در کشور، در این تحقیق تأثیر طب فشاری بر روی افرادی که هنگام معاینه بالینی با استفاده از آبسلانگ دارای حالت تهوع بودند در سال ۱۳۹۲ انجام گرفت.
مواد و روش تحقیق: به روش کارازمایی بالینی انجام گرفت و مقاله آن به صورت Short Commnication گزارش شده است و جامعه مورد بررسی کسانی بودند که در هنگام معاینه با آبسلانگ دارای رفلکس بودند. میزان رفلکس به وسیله استاندارد Glascow Scale ۲۰گانه انجام گرفت. این بیماران به صورت تصادفی به سه گروه شاهد(بدون لمس)، گروه تجربی ۱(با لمس ناحیهPC۶ ) و گروه تجربی۲(با لمس و فشردن ناحیه مذکور) تقسیم شدند و تغییرات رتبه رفلکس در سه گروه با آزمون کراس کالوالیس مورد قضاوت قرار گرفت.
یافته‌ها:ت حقیق روی تعداد ۲۸ نفر انجام گرفت. میزان تغییرات رتبه رفلکس در گروه شاهد ۰ ±۰ و در گروه تجربی ۱ برابر۲/۸۷ ± ۳/۷۵ و در گروه تجربی ۲ به میزان ۷/۸ ± ۱۰/۲ بوده است.
نتیجه گیری: براساس نتایج این مطالعه به نظر می‌رسد که طب سنتی لمس فشاری موجب کاهش رفلکس می‌شود، با توجه به اینکه این یک مطالعه Short Commnication می‌باشد تحقیق روی نمونه‌های بیشتر و نیز روی سایر نقاط بدن که در طب سنتی و اسلامی آمده است را توصیه می‌نماییم.