ابوبکر‌محمد‌بن زکریای رازی در سال ۲۵۹ قمری مطابق با ۸۹۵ میلادی در ری بدنیا آمد. رازی در اوایل جوانی به زرگری مشغول بوده و سپس به سوی علم کیمیا کشیده شد. آثار و تتبعات او در علم شیمی باعث شده است که در تاریخ علم، او را یکی از نوابغ و صاحب نظران این دانش دانسته‌اند. صنعت کیمیا به دست رازی به‌عنوان جزئی از علوم عقلی و منطقی و تجربی قرار گرفت. از جمله نوآوریها و یافته‌های وی در کیمیا می‌توان این موارد اشاره نمود: طبقه‌بندی سنگ‌ها و نمک‌ها؛ استفاده از گل سفید در تصفیه نفت و روغن‌ها؛ احیاء نمک‌ها با روغن و نفت؛ تهیه شبه فلزات؛ تهیه سولفور جیوه سرخ؛ تهیه و ساخت شیشه‌های رنگی و شیشه شیری؛ تهیه سولفیت سدیم و پتاسیم؛ تهیه نوشادر سنتزی و استفاده از عامل رنگ در شناسایی.
