سابقه و هدف: با توجه به استراتژی‌های پیشنهادی سازمان جهانی بهداشت در توسعۀ طب سنتی، ایجاد زیرساخت‌های پژوهشی به‌منظور توسعۀ مبانی علمی‌ـ‌پژوهشی طب سنتی جهت ارتقای سلامت جامعه و پایش عملکرد و ارزیابی برون‌دادهای پژوهشی برای تخمین میزان دستیابی به اهداف امری ضروری است. لذا در این مطالعه قصد داریم تا نتایج ارزشیابی فعالیت‌های پژوهشی مراکز تحقیقات طب سنتی را در یک دورۀ پنج‌ساله ارائه دهیم. مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی بوده و در سال 1402 طی سه مرحله تدوین و طراحی سیستم ارزیابی، اجرای فرآیند ارزیابی و تجزیه و تحلیل داده‌ها انجام شد. ارزشیابی در سه محور اساسی حاکمیت و رهبری، تولید دانش و اثرگذاری با تعداد 20 شاخص انجام گرفت و نتایج رتبه‌بندی ارائه شد. یافته‌ها: در این مطالعه، تعداد 13 مرکز تحقیقات با موضوع طب سنتی، مکمل، تاریخ طب و طب قرآن و حدیث از 11 دانشگاه علوم پزشکی مشارکت کرده‌اند. تعداد پژوهشگران فعال این مراکز 89 نفر بوده و طی سال‌های ارزشیابی، تعداد 1455 مقالۀ انتشاریافتۀ این مراکز در نمایه‌نامه‌های ISI-WOS،PubMed و Scopus ایندکس شده‌اند. نسبت مقاله به هیئت علمی در این مراکز در هر سال به‌طور متوسط 26/3 است و 22 درصد مقالات در مجلات 25 درصد برتر و حدود 16 درصد با همکاری بین‌المللی منتشر شده‌اند. در رتبه‌بندی به‌عمل‌آمده، مراکز تحقیقات طب سنتی و تاریخ طب شیراز، داروهای گیاهی و سنتی کرمان و طب و داروسازی سنتی تهران به ترتیب رتبه‌های اول تا سوم را بهدست آوردند. نتیجه‌گیری: توسعۀ زیرساخت تحقیقاتی در زمینۀ طب سنتی و گسترش ارتباطات علمی بین‌رشته‌ای در داخل و خارج از کشور در گسترش مرزهای دانش و پاسخگویی به نیازهای پژوهشی مؤثر خواهد بود.
برادران افتخاری منیر، فلاحت کتایون. ارزیابی تولید دانش در مراکز تحقیقات طب سنتی در جمهوری اسلامی ایران:
نتایج پنج سال ارزشیابی. مجله طب سنتي اسلام وايران. 1403; 15 (2)
