سابقه و هدف: مسمومیت غذایی ناشی از ادویه‌های توصیه‌شده در طب سنتی پیوسته در سراسر جهان اعلام می‌شود و از این طریق سلامت عمومی جامعه را به‌خطر می‌اندازد. پرسش مهم در این حوزه این است که این محصولات تا چه اندازه دارای آلودگی میکروبی هستند و آیا از نظر مواد خوراکی در محدودۀ سلامت می‌باشند. مواد و روش‌ها: در این تحقیق، راستی‌آزمایی نمونه، آلودگی میکروبی و میزان خلوص ۱۲ نوع ادویۀ مختلف توصیه‌شده در طب سنتی ایرانی شامل ۷۹ نمونۀ جمع‌آوری‌شده به‌صورت کاملاً تصادفی از نقاط مختلف شهر تهران در سال 1395، به روش‌های خرده‌نگاری و حساسیت آنتیبیوتیکی انجام شد که با به‌کارگیری ۸ نوع آنتیبیوتیک به شکل دیسک و با استفاده از جدول استاندارد NCCLS (National Committee for Clinical Laboratory Standards) صورت گرفت. یافته‌ها: نتایج شمارش تعداد کل باکتری‌ها نشان داد که 26 درصد ادویه‌های بسته‌بندی‌شده و ۳۵ درصد نمونههای فلّهای، آلودگی بالاتر از حد مجاز داشتند و نمونههای آلوده اغلب شامل باکتریهای مزوفیل هوازی کوکسی گرم مثبت و باسیل گرم مثبت و مخمر و کپک بودند. همچنین تستهای تشخیصی و بیوشیمیایی تأیید کرد که نمونهها به باسیلوس آنتراسیس و باسیلوس سرئوس آلوده نبودند. دو مورد آلودگی مربوط به آسپرژیلوس نایجر در ادویه‌های آویشن و زیرۀ سیاه و ۱۰ مورد آلودگی مربوط به ریزوپوس در ادویه‌های زیرۀ سبز، پودر سیر و زردچوبه مشاهده شد. نتایج آنتیبیوگرام از نمونههایی که آلودگی بالاتر از حد مجاز داشتند نشان داد که ۱۲ درصد باکتری‌ها به تتراسایکلین، ۹۴ درصد به پنیسیلین، ۲۴ درصد به ونکومایسین، 12 درصد به جنتامایسین، ۸۲ درصد به سفکسیم، ۶ درصد به ایمیپنم، ۳۵ درصد به سیپروفلوکساسین و ۳۰ درصد به سفازولین مقاومت نشان دادند. نتیجه‌گیری: بررسیهای انجام‌شده نشان دادند با وجودی که نمونۀ ادویه‌های بررسی‌شده کاملاً خالص بودند، درصد قابل‌توجهی آلودگی میکروبی داشتند که این نتایج جهت انجام مطالعات بیشتر قابل‌پیگیری هستند.
Hadidokht Z, Amin M, Araghi A, Amin G. A survey of microbial contamination and purity of twelve types of Persian Medicine recommended spices in Tehran in 2016. jiitm 2021; 12 (3) :187-196 URL: http://jiitm.ir/article-1-1406-fa.html
هادی‌دخت زهرا، امین محسن، عراقی الماس، امین غلامرضا. بررسی آلودگی میکروبی و میزان خلوص دوازده نوع ادویۀ طب سنتی ایرانی
در سطح شهر تهران در سال 1395. مجله طب سنتي اسلام وايران. 1400; 12 (3) :187-196
