[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
:: دوره 11، شماره 3 - ( پاييز 1399 ) ::
جلد 11 شماره 3 صفحات 272-263 برگشت به فهرست نسخه ها
نگاهی به همگرایی طب مدرن و سنتی
فاطمه ممشلی ، علی‌اکبر صبوری ، حسن مقدم‌نیا ، علی‌اکبر موسوی موحدی*
چکیده:   (2808 مشاهده)
سابقه و هدف: هر علمی میتواند از طریق همگرایی نظریهها و تجربه‌های مفید و با استفاده از داده‌های جدید توسعه یابد. علم طب نیز از این قاعده مستثنا نیست. نادیده انگاشتن گنجینۀ عظیمی از دانش پزشکی که طی قرن‌ها در فرهنگ‌ها و تمدن‌های مختلف شکل گرفته و تکامل یافته است، منطقی به‌‏نظر نمی‌رسد.
مواد و روش‌ها: این مقاله یک مطالعۀ مروری و سیاست‌گذاری علمی است. در این مطالعه لغات کلیدی به زبان‌های فارسی و انگلیسی در پایگاه‌های علمی داخلی نظیر SID Magiran, Irandoc, و پایگاه‌های جست‌وجوی علمی بین‌المللی نظیر PubMed Scopus, و Web of Science مورد جست‌وجو قرار گرفت. بازۀ زمانی مورد جست‌وجو برای مشخص‏‌کردن مقاله‌های مورد نظر از سال ۱۹۹۵ تا ۲۰۲۰ در نظر گرفته شده است. در این مطالعه مقالات و آثار پژوهشی اصیل و مروری بررسی شده است. در انتها نتایج بر مبنای علوم زیستی پیشرفته جمع‌بندی شده است.
یافته‌‏ها: سازمان جهانی بهداشت از سال ۱۹۷۷ خواستار توجه دولت‌‏ها به کاربرد طب سنتی شد و از سال ۲۰۰۲ میلادی برنامه‌ای را برای الحاق طب سنتی با طب مدرن، که در نهایت به ایجاد طب همگرا منتهی شد، آغاز کرده است. کشور چین در این میان پیشتاز بود و قدم‌های بزرگی در راه همگرا کردن طب سنتی خود با دیدگاه‌‏ها و رویکردهای طب مدرن برداشته است. ایران با دانشمندانی چون ابن‌سینا که شهرت جهانی دارند از سابقۀ تاریخی درخشانی در علم طب برخوردار است؛ بنابراین انتظار می‌رود که طب ایرانی با نگاه همگرایی و فراگیر دربرگیرندۀ تمامی دانش طب از قدیم تا جدید باشد و در طب همگرا در سطح ملی و بین‌المللی پیشتازی کند. یکی از شیوه‌ها برای همگرا شدن طب قدیم با طب جدید، انجام تحقیقات در سطح مولکولی و بیومولکولی در مورد نسخه‏‌های طب سنتی است. رویکردهایی که اخیراً توسط پژوهشگران در این بررسی‌ها مورد توجه قرار گرفته شامل زیست‏‌شناسی سامانه‌‏ای، پروتوئومیکس، متابولومیکس و دیگر آنالیزهای شبکه است.
نتیجه‏‌گیری: انسان موجود بسیار ناشناخته‌ای است، بنابراین ‌باید سلامت انسان را در توازن با طبیعت و فطرت او نگریست؛ لذا برای پیشگیری و درمان بیماری‌های او شایسته است از الگوبرداری‌های طبیعی، سبک زندگی سالم، خرد و دانش بر مبنای طبع و فطرت او در کنار پیشرفت‌های پزشکی نوین بهره‏ گرفت.
متن کامل [PDF 142 kb]   (2837 دریافت)    
نوع مطالعه: مروري | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1399/5/6 | پذیرش: 1399/10/30
ارسال پیام به نویسنده مسئول

ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA


XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Mamashli F, Saboury A A, Moghadamnia S H, Moosavi-Movahedi A A. A look to the convergence of Modern and Traditional Medicine. jiitm 2020; 11 (3) :263-272
URL: http://jiitm.ir/article-1-1297-fa.html

ممشلی فاطمه، صبوری علی‌اکبر، مقدم‌نیا حسن، موسوی موحدی علی‌اکبر. نگاهی به همگرایی طب مدرن و سنتی. مجله طب سنتي اسلام وايران. 1399; 11 (3) :263-272

URL: http://jiitm.ir/article-1-1297-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 11، شماره 3 - ( پاييز 1399 ) برگشت به فهرست نسخه ها
مجله طب سنتی اسلام و ایران Journal of Islamic and Iranian Traditional Medicine

Creative Commons License
This Journal is licensed under a Attribution-NonCommercial 4.0 International License

Persian site map - English site map - Created in 0.06 seconds with 37 queries by YEKTAWEB 4645