سابقه و هدف: تعیین میزان انحراف از مزاج پایه هر فرد یکی از مراحل اولیه تشخیص بیماری و صحت افراد در طب سنتی ایران است. اما این مزاج‌سنجی وابستگی زیادی به بیمار و پزشک دارد. هدف از این تحقیق، یافتن روش و ابزاری پایا و روا بود که تا حد امکان بتواند سنجش مزاج را از حالت ذهنی (سوبژکتیو) به حالت عینی (آبژکتیو) تبدیل کند. مواد و روش‌ها: این مطالعه در زمستان سال ۱۳۹۸ در سلامتکده طب سنتی بهشت، وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ایران (ایران، تهران) انجام شد. در این تحقیق ۳۴ داوطلب از پرسنل پس از اخذ رضایت کتبی زیر نظر یک پزشک متخصص طب ایرانی با فرم استانداردشدۀ مجاهدی، مزاج‌سنجی شدند و هم‌زمان از محل لمس نبض، پشت دست و کل صورت با استفاده از دوربین حرارتی مدل T۲ شرکت ULIRVISION تصاویر حرارتی گرفته و مقدار دمای موضع ثبت شد. یافتهها: با استخراج دوازده ویژگی مرتبط با نحوه توزیع حرارت در ناحیه مورد نظر در تصاویر حرارتی ذکر شده، یک الگوریتم مبتنی بر الگوریتم ژنتیک و طبقه‌بندی‌کننده Adaboost طراحی شد و مشاهده شد که هفت ویژگی از این ویژگی ها بیشترین تأثیر را در طبقه بندی دارند و صحت ۸۵/۶ درصد و حساسیت ۶۶/۷ درصد و ویژگی ۹۱/۷ درصد به دست آمد. نتیجه‌گیری: در این مقاله نشان داده شد که تصویربرداری حرارتی تطابق معنی‌داری با فرم استانداردشده دارد و می‌تواند به‌عنوان ابزاری پایا برای ارزیابی مزاج خشک/ تر مورد استفاده قرار گیرد.
Ghods R, Nafisi V R. A hierarchical classification of dry/wet Mizaj (Temperament) using thermal imaging. jiitm 2020; 11 (1) :43-60 URL: http://jiitm.ir/article-1-1247-fa.html
قدس روشنک، نفیسی وحیدرضا. سنجش مزاج خشک و تر با استفاده از تصاویر حرارتی و طبقه‌بندی سلسله‌مراتبی. مجله طب سنتي اسلام وايران. 1399; 11 (1) :43-60
