تشخیص زود هنگام بارداری میتواند در افزایش سلامت مادر و جنین نقش به سزایی داشته باشد. روش‌های معمول برای تشخیص بارداری در طب مدرن معمولا بعد از قطع قاعدگی مادر و بر پایه آزمایشات سنجش سطح خون یا ادراری βhcG استوار است. در طب سنتی ایران نیز اهمیت تشخیص به موقع بارداری شناخته شده بوده است. در این مطالعه سعی شده تا با استفاده از منابع معتبر طب ایرانی روش‌های تشخیص بارداری جمع آوری و طبقه‌بندی شده و نکات مشترک و افتراق آن از روش‌های موجود مشخص گردد. از میان ۷ کتاب معتبر طب سنتی در ۴ کتاب اغراض الطبیه سید اسماعیل جرجانی، اکسیر اعظم حکیم اعظم خان، قانون ابن سینا و کامل الصناعه اهوازی مطالب مرتبط به تشخیص بارداری یافت شد و اطلاعات بدست آمده در ۷ گروه کلی دسته بندی شد: ۱- علایم باردارشدن که در حین انجام نزدیکی توسط خود فرد قابل دریافت است؛ ۲- علائمی که در نزدیکی‌های بعدی توسط خود فرد قابل دریافت است؛ ۳- علایم (sings) عمومی بارداری؛ ۴- نشانه‌های (symptoms) عمومی بارداری؛ ۵- علایم ادراری بارداری ۶- علایم بارداری در معاینه واژینال فرد توسط پزشک یا ماما؛ ۷- آزمون های تشخیصی خاص. بر اساس یافته‌های این مطالعه یکی از نکات قابل تامل در تشخیص زودرس بارداری که باید با دقت بیشتری به آن در تحقیقات آتی پرداخته شود تشخیص بارداری در زمان انجام نزدیکی و نیز نزدیکی‌های بعدی است و نیز توجه به علائم و نشانه‌های زودرس توسط خود فرد یا دیگران می‌تواند فرد را در کشف زودرس حاملگی کمک کند . آزمون‌های تشخیصی به کار رفته در طب سنتی بسیار جالب و منحصر بفرد بوده و می‌تواند بعد از بررسی‌های بیشتر جایگزین روش‌های موجود گردد تا با سرعت بیشتر و هزینه کمتر به جهت تشخیص بارداری استفاده شود.