سابقه و هدف: سندروم روده تحریک پذیر از شایع ترین و پرهزینه‌ترین بیماری‌های گوارشی است، که به شکل قابل‌توجهی بر کیفیت زندگی افراد تأثیر می‌گذارد. در طب نوین علت دقیق آن نامعلوم است، ولی معیارهای مشخص برای تشخیص و درمان آن ارائه شده‌است. درمان های رایج علامتی و تسکینی بوده و شواهد متعدد گرایش بیماران به استفاده از طب مکمل و جایگزین را نشان می‌دهد. در طب سنتی ایران ییماری‌های متعددی با سبب‌شناسی معین و در طب چینی الگوهای تشخیصی متنوع متناظر با این سندروم وجود دارد، که متناسب با آ ن طرح درمانی ارائه می‌شود. هدف از این مقاله بازخوانی متون طبی و بررسی امکان تطبیق و تنا ظریابی سبب‌شناسی، علائم و تدابیر درمانی با موارد متناظر خود در طب نوین و ارایه رویکرد تلفیقی و انجام کارتحقیقاتی مشترک در جهت روشن‌شدن بخشی از مکانیسم ایجاد بیماری و درمان اثربخش است. مواد و روش‌ها: این مقاله یک مطالعه مروری است که درآن جمع‌آوری اطلاعات از طریق جستجو در پایگاه‌های علمی معتبر، ونوشتارهای مرتبط بدون محدودیت زمانی و با استفاده از کلمات کلیدی صورت گرفته است. سپس به تحلیل،مقایسه، و تطبیق داده‌ها پرداخته شده و نهایتاً مطالب جمع‌بندی و نتیجه‌گیری شده است. نتیجه‌گیری: توانائی علمی دوم کتب طبی ایران و چین در مدیریت سندرومروده تحریک‌پذیر همراه بااستفاده ازظرفیت‌های تشخیصی ‌درمانی طب کلاسیک می‌تواند الگوی‌جدیدی را برای مواجهه با آن طراحی کند. رویکرد تلفیقی در انجام تحقیقات بالینی برای بهبود اثربخشی و ایمنی درمان‌های سندرومروده تحریک‌پذیر پیشنهاد می‌گردد.