احساس درد از علایم اولیه بسیاری از بیماری‌ها می‌باشد و شایع‌ترین شکایتی است که باعث مراجعه بیمار به پزشک می‌گردد و از دیرباز حکما در فکر تسکین قطعی و سریع آن بوده‌اند. در این مطالعه مکانیسم‌های ایجاد درد از دیدگاه طب سنتی ایران اعم از سوء مزاج مختلف و تفرق اتصال طبقه بندی گردیده و داروهای مسکن نیز براساس چگونگی تسکین درد، به دو دسته حقیقی که باعث از بین رفتن سبب درد و درمان قطعی می‌شوند و غیر حقیقی که با دو مکانیسم ترطیب و سکرآوری و تخدیر که باعث تسکین موقت درد می‌گردند، تقسیم می‌شوند. جایگاه و روش مصرف این داروها با توجّه به شدت درد و میزان توانایی بیمار و عضو درگیر مشخص می‌گردد.
به‌نظر می‌رسد با شناخت دقیق سبب اصلی ایجاد کننده درد و مسکن‌های واقعی جهت درمان دردهای موجود در اعضا مختلف می‌توان در میزان مصرف مسکن‌ها و مخدرهایی که امروزه به اشکال مختلف خوراکی و تزریقی به صورت گسترده مورد مصرف می‌باشند، کاهش چشمگیری ایجاد کرد.