زمینه و هدف:در طب سنتی ایران ،در درمان بیماری‌های مفاصل ،به کرات از روغن کندر استفاده می‌شود اما اثر این روغن تاکنون مورد ارزیابی قرار نگرفته است.به کارگیری روغن موضعی کندر به عنوان یک در مان جایگزین جهت درمان خوراکی ودرمان موضعی داروهای ضد التهابی غیر استروییدی مطرح است. باوجود توان بالقوه آن در کاهش درد زانو و پیامدهای آن، تاکنون هیچ تحقیقی درباره اثر روغن کندر بر درد زانو انجام نشده است. لذا هدف از این مطالعه اثربخشی و ایمنی درمان موضعی روغن کندر در کاهش علایم درد زانو می‌باشد.
روش‌ها: ۱۸۳ بیمار مرد وزن مبتلابه درد زانو که با معیارهای بالینی کالج آمریکایی بیماری‌های مفاصل  وبافت همبند تطبیق داشتند مورد غربالگری قرار گرفته و۱۵۴ بیمار انتخاب شد. شرکت کنندگان به طور تصادفی در سه گروه تحت درمان موضعی به مدت شش هفته قرار گرفتند: گروه روغن کندر به عنوان گروه مداخله، گروه روغن کنجد به عنوان گروه شاهد و گروه ژل دیکلوفناک به عنوان شاهد مثبت و درمان رایج. میزان درد زانو به وسیله معیار قیاسی-دیداری و همچنین پرسش‌نامه استاندارد فارسی شده پیامدهای استئوآرتریت و صدمات زانو مورد ارزیابی قرار گرفت. عوارض جانبی و ایمنی روغن کندر توسط جدول معیار عوارض بالینی نسخه ۴ سال ۲۰۱۰ بررسی گردید.
یافته‌ها: اثربخشی: گروه مداخله براساس پرسشنامه استاندار فارسی شده، پیامدهای استئوآرتریت وصدمات زانو، بهبودی را در درد زانو و علایم آن در مقایسه با گروه شاهد نشان داد. (P = ۰.۰۴)اما فعالیت‌های روزانه، ورزش، تفریح و کیفیت زندگی مرتبط با درد زانو به طور معنی داری بهبود نیافت. براساس معیار قیاسی، دیداری امتیاز های بیماران گروه روغن کندر به طور معنی داری نسبت به گروه روغن کنجد بهبود یافته بودند (P = ۰.۰۲) علاوه بر آن گروه مداخله اثر بهبود درد را نسبت به گروه دیکلوفناک نیز نشان داد (P = ۰.۰۳) ایمنی: ارزیابی ایمنی و عوارض جانبی روغن کندر، یک مورد خارش پوستی درجه یک را گزارش کرد (%۱/۴۸,۰.۰۲)
نتیجه گیری: این کارآزمایی کنترل شده دارویی ،اثرات بالقوه روغن موضعی کندر را در درمان علامتی درد زانو تایید کرد و تنها یک مورد خارش درجه یک مشاهده شد.