در طب سنّتی ایران اشکال دارویی مختلفی وجود دارد که در منابع به آن اشاره شده است. هر یک از این اشکال در مورد بیماری‌های خاصی کاربرد دارند و در ساخت آن‌ها نکات بسیار ظریفی می‌بایست رعایت شود. مهم‌ترین این اشکال دارویی عبارتند از: مطبوخات، اطریفل، نقوعات، حبوب، ایارج، تریاق، سکنجبین، عصارات، آبزن، افاویه، جوارش، انکباب، معجون، حقنه، حمول، ربوب، سعوط، سفوف، شراب، شموم، شیاف، ضماد، غسول، فرزجه، لباب، لطوخ، لعق، مدر، مراهم، مسمنه، ابازیر، بخورات، احراق، تشویه و تحمیص و تقلیه، تغسیل و کشته جات.
در این مطالعه به اطریفل که یکی از اشکال مهم دارویی در طب سنّتی ایران است، پرداخته می‌شود. در این مقاله ابتدا به مقالات جدید در زمینه‌ی آثار آنتی‌اکسیدانی، ضدآرتروز، ضد سرطان، آنتی‌باکتریال و مطالعات فارماسیوتیک اشاره شده است. در ادامه دیدگاه طب سنّتی در زمینه‌ی اطریفل و به اختصار چند فرمولاسیون مهم از اطریفل، خواص، مزاج دارو، مقدار مصرف، ادراک، قوت یا پایداری آن‌ها از مهم‌ترین منابع کتب فرمولاسیون در طب قدیم که به قرابادین موسوم است آورده شده است. در انتها نیز به بررسی فیتوشیمیایی اطریفل صغیر در مقالات و فرمولاسیونی که مطابق منابع طب سنّتی ایران می‌باشد، پرداخته شده است.
Khayat Kashani M, Khayat Kashani M, Ghannadi A. Etrifal A Comprehensive Formulation. jiitm 2012; 3 (1) :31-40 URL: http://jiitm.ir/article-1-111-fa.html
