محمدکریم صابری، علی اوچی، محمود خدادوست، سید عابدین حسینی آهنگری، محمدرضا امیری، حسین وکیلی مفرد،
دوره ۱۳، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۴۰۱ )
چکیده
سابقه و هدف: این مطالعه با هدف تحلیل کتاب‌سنجی و مصورسازی مجلۀ طب سنتی اسلام و ایران طی سال‌های ۱۳۸۹ تا ۱۴۰۰ انجام شده است.
مواد و روش‌ها: مطالعۀ حاضر، توصیفی و از نوع کتاب‌سنجی است. جامعۀ مورد مطالعه را ۵۴۶ مقاله از ۴۸ شماره و ۴ ویژه‌نامۀ مجلۀ طب سنتی اسلام و ایران از ابتدای شکل‌گیری مجله (۱۳۸۹) تا پایان سال ۱۴۰۰ تشکیل می‌دهد. به‌منظور جمع‌آوری داده‌های مورد نیاز از وب‌سایت مجله و پایگاه اسکوپوس استفاده شد. اطلاعات کتابشناختی و استنادی تمام مقالات استخراج و تحت فرمت CSV ذخیره شد. برای مصورسازی نیز مشخصات تمامی مقالات در قالب فایل ris دانلود و ذخیره شد. بعد از جمع‌آوری داده‌ها از نرم‌افزار اکسل برای انجام تحلیل‌های توصیفی و VOSviewer برای مصورسازی داده‌ها استفاده شد.
یافته‌ها: روند انتشار و استنادات مجله ابتدا صعودی و سپس نزولی است بهطوریکه تعداد مقالات مجله از سال ۱۳۸۹ تا سال ۱۳۹۵ صعودی و سپس نزولی است. روند استنادهای دریافتی نیز از سال ۲۰۱۰ تا سال ۲۰۱۲ صعودی بوده و پس از آن نزولی و یکنواخت بوده است. مقالۀ علیرضا قنادی با عنوان «ضرورت، اهمیت و کاربردهای دانش طب سنّتی اقوام مختلف» با ۱۲ استناد، پراستنادترین مقالۀ در اسکوپوس بود. محمدرضا شمس اردکانی با انتشار ۳۶ مقاله پرتولیدترین نویسنده است و میثم شیرزاد با ۱۵۳ پیوند، دارای بیشترین هم‌تألیفی است. اکثر نویسندگان برتر از دانشگاه علوم پزشکی تهران و اصفهان هستند. کلیدواژه‌های طب سنتی با ۷۴ رخداد، طب سنتی ایرانی با ۴۶ رخداد و طب ایرانی با ۴۵ رخداد بهترتیب سه کلیدواژۀ پربسامد در مجله هستند.
نتیجه‌گیری: این مطالعه یک تحلیل کتاب‌سنجی و تحلیل استنادی از تمام مقالات مجلۀ طب سنتی اسلام و ایران طی سال‌های ۱۳۸۹ تا ۱۴۰۰ ارائه کرده است. یافته‌های این مطالعه می‌تواند برای مخاطبان و مسئولان مجله مانند یک نقشۀ راه باشد و به آنها در ادامۀ مسیر کمک کند.
