سابقه و هدف: تا کنون بحث‌های زیادی پیرامون علمی بودن گزاره‌ها و مفاهیم طب سنتی و علم بودن این حوزه میان منتقدان و مدافعان این دانش صورت گرفته است. اشکال اساسی این مباحث این است که قبل از پرداختن به علم بودن یا نبودن این حوزه، معیارهای علم بودن به‌طور دقیق مشخص نشده است. می‌توان گفت اولین و مشهورترین معیار ارائه شده توسط فیلسوفان علم در این زمینه که عموماً مبنای کار دانشمندان قرار گرفته است، معیار استقراگرایان است که اتکاء بر مشاهدۀ تجربی، آزمایش و استقرا را معیار علم بودن یک حوزه از دانش معرفی می‌کند.
مواد و روش‌ها: مطالعه به روش مطالعه کتابخانه‌ای انجام گرفت. ابتدا با تکیه بر معروف‌ترین آثار در زمینۀ فلسفه علم به معرفی دقیق معیار استقراگرایان می‌پردازد؛ سپس نشان خواهد داد که مبنای کار شاخص‌ترین چهره‌های دانش طب سنتی، آزمایش و استقرا است و بنابراین می‌توان از منظر استقراگرایان، این دانش را علم تلقی کرد.
نتیجه گیری:بر اساس معیار استقراگرایان، دانش طب سنتی علم به معنای نوین کلمه می‌باشد.
