در عصر عباسیان، نهضت ترجمه زمینه‌ی آشنایی اطبای مسلمان را با متون طبی اصیل یونانی فراهم آورد. با بررسی متون تاریخ طب پس از اسلام درمی‌یابیم که منشأ بسیاری از نهادهای آموزشی طب پس از اسلام، روش‌های آموزشی مرسوم در یونان باستان است. در واقع در حوزه‌ی آموزش نظری، مسلمانان بسیاری از روش‌های یونانیان را اقتباس نمودند در حالی که در حیطه‌ی آموزش عملی شاهد کم‌ترین تأثیر هستیم. این شیوه‌های رایج آموزش طب در یونان را مسلمانان اقتباس کردند و در آن‌ها دست به نو‌آوری‌هایی نیز زدند. همچنین در ۷ قرن اوّل پس از اسلام مهم‌ترین منابع آموزشی طب در همه‌ی سطوح، از مقدماتی تا پیشرفته، متون طبی یونانی بودند، امّا در حوزه‌ی امتحان از دانشجویان، مسلمانان خود خلاق و نو‌آور بودند. آنچه که در این مقاله بررسی می‌شود، این است که در کنار استفاده‌ی اطبای مسلمان از این متون برای درمان بیماران، آن‌ها با روش‌های آموزشی طب که در یونان باستان متداول بود نیز آشنا شدند و این روش‌ها پس از اسلام منشأ بسیاری از روش‌های آموزشی طبی مسلمانان بود