مریم ملازاده یزدانی،
دوره ۹، شماره ۱ - ( بهار ۱۳۹۷ )
چکیده
سابقه و هدف: از آنجا که تاکنون به صورت جامع به نقش تأثیرگذار بهداشت محیط بر سلامت انسان از منظر محوریت انسان در طب و معماری پرداخته نشده است. این تحقیق قصد دارد با این فرضیه که از عواید دانش طب در معماری سلامت محور ایران استفاده شده است، به واکاوی و بازخوانی نقاط پیونددهندۀ طب سنتی و معماری در حوزۀ محیط‌های بهداشتی و سالم بپردازد.
مواد و روش‌ها: روش استفادهشده در این تحقیق در بخش گرداوری اطلاعات، تفسیری – تاریخی، با استفاده از منابع اسنادی و نرمافزار جامع طب سنتی نسخۀ ۱/۵ و در بخش تحلیل اطلاعات کیفی است.
یافته‌ها: کهن الگوی چهارگانه‌ها از آن جهت که عالم و هرآنچه در اوست بر اساس آن نظام‌یافته است، عامل وحدت بخش علوم و پیونددهندۀ طب و معماری با هدف اعتدال مزاج و سلامت انسان و محیط سکونتش در گذشته بوده است، که نقاط طلایی این پیوند را می‌توان در چهار بخش، رویکرد کل‌نگر علوم، کهن الگوی چهارگانه‌ها، تدابیر بهداشتی پزشکان در باب اختیار مکان‌های سالم و دانش اقلیمی پزشکان در شناخت ویژگی‌های هوا و متعلقات آن به‌عنوان اولین و مهم‌ترین عامل سته ضروریه، مورد مداقه قرار داد.
نتیجه‌گیری: بهنظر می‌رسد که از رویکرد بهداشتی و پیشگیرانه پزشکان و تعالیم و تدابیر بهداشتی آنها در حوزۀ حفظ سلامت انسان و بهداشت محیط سکونتش، می‌توان راهکارها، معیارها و استانداردهای ارزشمندی پیرامون اختیار و گزینش مکان‌های سالم، بهبود کیفیت محیط‌های ناسالم و معماری سلامت‌محور، استخراج کرد.
