سابقه و هدف:کروناویروس‌ها، باRNA تک‌رشته‌ای به‌طور گسترده منتشر و باعث بیماری‌های تنفسی، گوارشی، کبدی و عصبی می‌شوند. هدف این پژوهش بررسی تأثیر کپسول پادزهر جهت کنترل علائم بالینی در بیماران مبتلا به کووید- ۱۹ طی یک مطالعۀ بالینی پایلوت است. مواد و روش‌ها: این یک مطالعۀ کارآزمایی بالینی (Clinical trial) کنترل‌شدۀ تصادفی است که در تابستان و پاییز ۱۴۰۰ شمسی، در استان مازندران با جامعۀ آماری بیمارانکووید-۱۹ براساس پروتکل کشور ایران و برمبنای معیارهای تعیین‌شده انجام شد. در این مطالعه ۶۸ بیمار قطعی با انتخاب تصادفی، به دو گروه مداخله (پادزهر) و کنترل تقسیم شدند. همۀ بیماران مبتلا به کووید-۱۹ در بخش عفونی، داروهای درمان کرونا را دریافت کردند و گروه مداخله علاوه بر آن، روزانه ۶ عدد کپسول پادزهر (ساخت شرکت نیاک با شماره‌پروانۀ ساخت ۰۳۸۵-۹۴-س) را مصرف می‌کردند. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS (version: ۱۷) به روش ITT آنالیز شد. ملاک قضاوت معنی‌داری آماری، مقدار p کمتر از ۰/۰۵ بود. یافته‌ها:در بدو بستری تفاوت معناداری بین دو گروه از نظر شدت علائم و نشانه‌ها وجود نداشت (p>۰/۰۵)؛ شدت علائم و نشانه‌ها در مدت بستری تفاوت معنادار آماری را نشان نداد. در پیگیری بعد از ۱۴ روز، تعداد ۲۸ نفر از گروه دارو و ۲۴ نفر از گروه کنترل پاسخ دادند. تعداد ۲۲ نفر (۷۸/۶ درصد) از گروه دارو و ۱۱ نفر (۸/ ۴۵درصد) از گروه کنترل، بهبود کامل علائم را ذکر کردند. هیچ‌گونه عارضه‌ای در مصرف‌کنندگان پادزهر مشاهده و گزارش نشد. نتیجه‌گیری:پادزهر سبب کاهش شدت علائم و نشانه‌های بیماری کووید-۱۹ شد، اما در مقایسه با گروه کنترل در دوران بستری، تفاوت معنادار آماری را نشان نداد. در پیگیری دو هفته بعد گروه پادزهر وضعیت بهتری داشتند و علائم باقی‌مانده در آنها کمتر بود.
Jokar A, Davoudi A R, Hashem Dabaghian F, Kordafshari G, Mohammadi Kenari H. Evaluation of the effectiveness of Persian Medicine product (Padzahr) in controlling
the symptoms of patients with COVID-19: A pilot study. jiitm 2022; 13 (2) :105-112 URL: http://jiitm.ir/article-1-1485-fa.html
جوکار آسیه، داوودی علیرضا، هاشم‌دباغیان فتانه، کردافشاری غلامرضا، محمدی‌کناری حوریه. بررسی تعیین اثربخشی فراوردۀ طب ایرانی (قرص پادزهر) در کنترل علائم بیماران
مبتلا به کووید-19: یک مطالعۀ مقدماتی. مجله طب سنتي اسلام وايران. 1401; 13 (2) :105-112
