[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
اخلاق انتشار::
بانک ها و نمایه نامه ها::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
سؤالات متداول::
::
شاپای الکترونیکی و چاپی

p-ISSN: 2008-8574

e-ISSN: 2981-2380

 
..
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
:: جستجو در مقالات منتشر شده ::
۹ نتیجه برای داروسازی

رقیه سادات عظیمی،
دوره ۵، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۹۳ )
چکیده

تاریخ پزشکی در ایران به دوران پیش از اسلام می‌رسد، اولین مرکز آموزش پزشکی با نام «جندی شاپور»، که نقش بسیار مهمی در شکل‌گیری و تکوین این علم داشته، در زمان حکومت ساسانیان ساخته شد. این دانشگاه پس از حمله اعراب مسلمان به ایران همچنان از رونق علمی برخوردار بود،اما بعد از دو قرن آشوب و هرج و مرج و با روی ‌کار آمدن حکومت عباسیان، با انتقال اولین پرشک این مرکز به بغداد در عمل دستاوردهای این دانشگاه به مرکز جهان اسلام منتقل شد.پزشکی پس از اسلام با امتزاج چند مقولۀ علمی از جمله طب یونانی، بقراطی و جالینوسی تقویت؛ و با حمایت امرای وقت از جمله هارون‌الرشید و مأمون پیشرفت کرد، به‌طوری‌که کم کم پزشکان جهان اسلام توانستند به تألیف آثار طبی مستقل بپردازند؛ اولین قدم به‌صورت دائره‌المعارف‌های جامع و کلی شکل گرفت. با ظهور دولت آل بویه و حمایت بی‌دریغ دولت‌مردان این سلسله زمینه برای تخصصی‌شدن پزشکی و شکل‌گیری شاخه‌هایی از این علوم فراهم شد. بر همین اساس شناخت جایگاه پزشکی در زمان آل بویه با تکیه بر تغییر و تحولات مبتنی بر تخصص‌گرایی از اهمیت به‌سزایی برخوردار است؛ این شناخت و بررسی براساس این سوال که: تخصص‌های پزشکی دوره آل بویه کدامند؛سامان یافته است.
نتایج تحقیق، بیانگر آن است که حمایت‌های بی‌دریغ امرای آل‌‌ بویه به‌خصوص عضدالدوله موجبات ارتقاء سطح بهداشت و درمان جامعه را به همراه داشته‌است؛ پیامد عامل فوق، جذب دانشمندان و پزشکان متخصص برجسته‌ای بود که بدون توجه به مشکلات گوناگون، به بهترین وجه به امر پزشکی و حتی انتقال اطلاعات طبی خود از طریق تهیه کتاب و حفظ آنها به صورت تألیف و ترجمه کارنامه درخشانی از خود به ‌جای گذاشتند..


یوسف بیگ باباپور، سید حسین مرعشی،
دوره ۶، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۹۴ )
چکیده

کتاب الاقراباذین الکبیر، ترجمه از سریانی به عربی، از شاپور‌بن‌سهل کوسج (متوفی ۲۵۵هـ.ق.) یکی از افتخارات تمدن دورۀ اسلامی است که از سدۀ سوم هجری به یادگار مانده و خوشبختانه نسخی چند از آن در کتابخانه‌های ایران و جهان موجود است. مقالۀ حاضر با هدف بررسی کتب مربوط به دانش قرابادین مفرده و مرکبه (ترکیب گیاهان دارویی) در طب کهن به بررسی جایگاه کتاب قرابادین شاپور سهل به‌عنوان اولین کتاب نوشته شده در این موضوع پرداخته است. ضمن آن به بررسی ﻛﺘﺎب‌هایی دیگر در این فن که پس از شاپور نگارش یافته و از او متأثر شده، پرداخته شده است.


محمد رضا اولیاء، عطا محمّد رادمنش،
دوره ۶، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۳۹۴ )
چکیده

سابقه و هدف: قرابادین از جمله دانش‌های بسیار مهم در زمینه طب سنتی به شمار می‌آید. چرا که حاوی تجارب ارزنده پیشینیان درباره داروسازی و کابرد داروهاست. در این مقاله از  میان نسخ خطی فراوانی که در مورد علم پزشکی‌، به‌ویژه قرابادین نوشته شده است، به معرفی یکی از مهم‌ترین کتاب‌های عهد صفوی به نام  «قرابادین معصومی» اثر معصوم بن کریم‌الدین شوشتری شیرازی می‌پردازیم.تا تجارب ارزنده نویسنده را در این باره که کمتر شناخته شده است معرفی کنیم.

مواد و روش‌ها: پس از مطالعـۀ قدیمی‌ترین نسخۀ خطی این اثر در کتابخانـۀ مجلس و مقایسه آن با دیگر نسخ در دسترس از این رساله که در کتابخانه‌های ملی، مرکز اسناد دانشگاه تهران و مسجد گوهرشاد مشهد قراردارد، به جهت رفع کاستی‌های نسخۀ اصلی و یافتن ویژگی‌های برجسته «قرابادین معصومی» اقدام به تطابق آن با آثار مشابه‌ی چون ذخیره خوارزمشاهی، الاسباب و العلامات، قرابادین شفایی و قرابادین عقیلی شد.

یافته‌ها: این نسخه از حیث اطلاعات مهم داروشناسی و ارائـه نسخه‌های متفاوت برای بیماری واحد از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. همچنین مؤلف در تألیف اثر ارزشمند خود از آرای بیش از چهل حکیم متقدم و معاصر خود استفاده کرد‌ه است که از حیث معرفی برخی پزشکان نام‌ برده شده  -که چندان شناخته شده نیستند - و نیز استفاده از منابع معتبر طبی حائز اهمیت است.

نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسدکه این کتاب حاوی ابتکارات و تجربه‌های ابداعی نویسنده در ساخت و به کارگیری داروهاست که بر اهمیت مطالعه و شناخت این اثر از سوی علاقه‌مندان به طب سنتی می‌افزاید.


علیرضا گنجعلی، عباس خاک سفیدی،
دوره ۷، شماره ۳ - ( ۹-۱۳۹۵ )
چکیده

سابقه و هدف: کشور پهناور ایران با داشتن اقوام مختلف و آداب و رسوم متفاوت دارای گنجینه‌ای از طب سنتی است که در طی گذشت نسل‌ها تاکنون محفوظ مانده و دست‌یابی به آن‌ها تنها از طریق پرسش‌گری و کسب اطلاعات و نحوه مصرف سنتی گیاهان از این اقوام امکان‌پذیر می‌باشد. پژوهش اتنوبوتانی راهنمای ارزشمندی برای شناسائی گیاهان داروئی و داروهای گیاهی جدید می‌باشد. هدف از انجام این مطالعه، شناسایی برخی از گیاهان دارویی مهمی است که به‌طور گسترده به‌وسیلۀ مردم محلی در درمان و پیشگیری بیماری‌ها در شهرستان بیرجند مورد استفاده قرار می‌گیرند.  

مواد و روش‌ها: این بررسی با استفاده از پیمایش‌های صحرایی، باورها و اطلاعات مردمی و مطالعات اسنادی صورت گرفته است. گونه‌های گیاهی از مناطق مختلف شهرستان بیرجند جمع‌آوری شد و پس از شناسائی با استفاده از منابع معتبر به صورت هرباریومی خشک شدند. برای هر گونه گیاهی نام علمی، نام محلی، خاصیت درمانی رایج، اندام مورد استفاده و نوع گیاه تدوین شد.

یافته‌ها:‌ حاصل این تحقیق ۳۶ گونه‌ی گیاه داروئی بود که در ۲۲ خانواده قرار گرفت. خانواده‌های کاسنی (Asteraceae) و نعناعیان (Lamiaceae) بیشترین تعداد گونه‌های گیاهی شناسایی شده را شامل شدند (هرکدام ۵ گونه) بیشترین قسمت مورد استفاده در گیاهان مورد مطالعه در این منطقه، برگ و کاربرد عمده گیاهان مورد استفاده در ناراحتی‌ها و اختلالات دستگاه گوارشی و ادراری بود. همچنین اکثریت گیاهان شناسایی شده از نوع گیاهان دارویی، مرتعی بودند.

نتیجه‌گیری: با توجه به تنوع گیاهان دارویی در این منطقه و اهمیت گیاهان دارویی در پیش‌برد صنعت داروسازی کشور بهتر است جهت حفظ و حراست از این ذخایر ارزشمند و جلوگیری از از بین رفتن و نابود شدن گیاهان چاره‌ای اندیشید.


زهرا ابوالحسن زاده، مصباح شمس، عبدالعلی محقق زاده،
دوره ۷، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۳۹۵ )
چکیده

سابقه و هدف: در واکنش به نگرانی‌های روزافزون درباره معضل چاقی، سازمان‌های بهداشت سراسر جهان در جستجوی راه کارهایی جهت کنترل این عارضه‌اند. بر اساس مطالعات، داروهای شیمیایی موجود جهت چاقی، اثر بخشی اندکی داشته و از همه مهم تر، عوارضی را باعث می‌شوند که منجر به محدودیت مصرف آن ها می‌شود. از طرفی گرایش مردم به مصرف گیاهان دارویی در سال های اخیر افزایش یافته است. طب سنتی ایران نیز به عنوان یک مکتب طبی به این معضل توجه ویژه داشته و آن را یک بیماری می‌داند. در این تحقیق با مرور کتب اصلی طب سنتی عارضه چاقی مورد ارزیابی قرار گرفته و به بررسی دیدگاه طب سنتی از لحاظ درمان و روش های رفع آن پرداخته شده است.

مواد و روش‌ها: بدین منظور سه دسته مهم از کتب سنتی مرتبط شامل کتب پزشکی، مفردات و قرابادین با پوشش زمانی ۹۰۰ ساله مورد بررسی و تحقیق قرار گرفت.

یافته‌ها: در کتب پزشکی پس از ذکر عامل چاقی و برشمردن ضررها و بیماری های ناشی از آن به روش های کاهش وزن می‌پردازد که شامل تدبیر با غذا و امور حفظ صحت (تغییر سبک زندگی) می‌باشد. در کتب مفردات دارویی به دو دسته دارو اشاره شده است: داروهای مهزل (لاغر کننده) و داروهای مسقط اشتها. با بررسی کتب معتبر داروهای مفرد ۱۶ ادویه مهزل و ۱۴ ادویه مسقط اشتها استخراج شد. در کتب قرابادین نیز هشت فرمولاسیون مختلف مهزل متشکل از ۳۰ ادویه مفرده شناسایی شد.

نتیجه گیری: با توجه به شیوع چاقی و عوارض ناشی از آن و نیز قابلیت طب سنتی ایران، بررسی و آزمایش راهکارها و داروهای ارائه شده توسط این مکتب می‌تواند موضوع تحقیقات هدفمند و ارزشمندی جهت رفع این مشکل کمک کننده باشد.


سارا باقری، عبدالعلی محقق زاده، پرمیس بدر،
دوره ۱۰، شماره ۳ - ( ۹-۱۳۹۸ )
چکیده

سابقه و هدف: در سال ۱۳۸۶ به موازات راه‌اندازی رشته Ph.D طب سنتی، نخستین سلامتکده‌های طب ایرانی تأسیس شد. به‌دلیل ضرورت تأمین داروهای تجویزشده و امنیت دارویی بیماران، داروخانه‌های وابسته به سلامتکده‌ها کار خود را آغاز کردند. آگاهی روزافزون مردم، پیش‌بینی افزایش تعداد سلامتکده‌ها، ترویج وسیع طب ایرانی و از سوی دیگر محدودیت تعداد فارغ‌التحصیلان داروسازی سنتی، لزوم برنامه‌ریزی در رابطه با تأمین گسترده فرآورده‌های طب ایرانی را نشان می‌دهد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه، با جست‏‌وجوی کلیدواژه‌هایenterprise  Micro- و Small & Medium pharmaceutical enterprise  استخراج و بررسی شد، سپس دستورالعمل‌های واحدهای تولیدی کوچک داروسازی و آزمون‌های ضروری فرآورده‌های جالینوسی در سطح دنیا از پایگاه‌های اینترنتیSID, PubMed, Science Direct, Google Scholar  تا دسامبر ۲۰۱۹ به‌علاوۀ قوانین وزارت بهداشت کشور، سازمان غذا و دارو و سازمان جهانی بهداشت گردآوری و پیشنهادات مرتبط با ویژگی‌های یک واحد تولیدی کوچک از طریق مصاحبه با متخصصان داروسازی سنتی جمع‌آوری شد.
یافته‌ها: مدل پیشنهادی این مطالعه، شرکت خرد و کوچک است که مطابق قانون تجارت جمهوری اسلامی ایران با رویکرد دانش‌بنیان و از نوع مسئولیت محدود و سهامی خاص فرآورده‌های طبیعی تولید می‌کند.
با فعالیت شرکت‌های خرد یا کوچک در حوزه ساخت فرآورده‌های طبیعی، ارائه محصولات غیراستاندارد توسط عطاری‌ها و هزینه‌ها کاهش می‌یابد و اشتغال‌زایی را به‌دنبال خواهد داشت. لذا ضروری است سیاست‌گذاری نوین بر مبنای آموزش مهارت‌های تولید و کارآفرینی صورت پذیرد.

منیژه عبدالهی،
دوره ۱۱، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۳۹۹ )
چکیده

سابقه و هدف: نخستین آثار علمی در زمینه‌های پزشکی و داروسازی با ترجمۀ متون یونانی و مصری و سریانی به عربی پدید آمد. پس از آن در دوران عباسی دانشمندان به تألیف و تدوین آثار مستقل گرایش یافتند. دامنۀ این تحرک علمی تا دورترین نقاط امپراتوری اسلامی فرارفت. از آن جمله، ابوالمنی داوودبن‌ابی‌نصر‌ الاسرائیلی الهارونی معروف به کوهین العطار، داروساز یهودی ساکن مصر، در سال ۶۵۸ هجری کتابی دربارۀ داروسازی عملی نگاشت و آن را منهاج‌ الدکان و دستور الاعیان فی اعمال و تراکیب الادویه النافعه للابدان نامید که ترجمۀ فارسی کتاب با عنوان «شربتکدۀ عطار هارونی» چاپ شده است.
مواد و روش‌ها: مطالعۀ حاضر براساس روش کتابخانه‌ای صورت گرفته است. نخست به‏‌منظور مروری بر تاریخچۀ طب و داروسازی، منابع کهن بررسی شد. سپس برای یافتن اطلاعاتی مربوط به زندگی و آثار کوهین عطار، کلیدواژه‌های منابع فارسی و عربی از طریق پایگاه‌های علمی SID Magiran, Irandoc, و پایگاه‌های بین‌المللی نظیر Scopus و Google Scholarجست‌وجو شد و مطالب لازم استخراج و در نگارش مقاله استفاده شد.
یافته‌ها: این مطالعه نشان می‌دهد که هدف کوهین عطار از نگارش کتاب «منهاج الدکان» نگارش متنی جامع در داروسازی بوده است که خواننده را از مراجعه به سایر آثار بی‌نیاز کند. از این رو کتاب به شیوۀ کتب تعلیمی و به صورتی بسیار روشمند فراهم آمده است. از میان بیست‌وپنج باب کتاب، گسترده‌ترین بخش، باب دوم است که شیوۀ ساخت ۱۴۲ شربت را با ذکر جزئیات بیان کرده است.
نتیجه‌گیری: نویسنده نزدیک به صد نکتۀ سودمند اخلاقی را در کتاب درج کرده است که بیانیۀ اخلاقی داروسازان حرفه‌ای به‏‌حساب می‌آید. اطلاعات تخصصی در زمینۀ داروشناسی و ابزار و وسایل داروسازی درج شده در کتاب افزون بر متخصصان داروسازی، برای ادیبان، جامعه‌شناسان و مورخان تاریخ علم نیز قابل توجه است.

شیرین پروین‌رو، مرجان دائی حامد، الهه رفیعی، مهراد تاجیک،
دوره ۱۲، شماره ۲ - ( ۶-۱۴۰۰ )
چکیده

سابقه و هدف: با توجه به اهمیت طب سنتی و مکمل در کنار داروهای شیمیایی در تکمیل زنجیرۀ درمان و نقش داروساز در ارائۀ اطلاعات صحیح به بیمار و همچنین ارائۀ واحد درسی طب و داروسازی سنتی در دانشکدۀ داروسازی دانشگاه علوم پزشکی گیلان از سال ۱۳۹۶، این مطالعه با هدف بررسی آگاهی، نگرش و عملکرد دانشجویان داروسازی دانشگاه علوم پزشکی گیلان در زمینۀ درمان‌های طب سنتی و مکمل انجام شده است. نتایج این مطالعه می‌تواند در برنامه‌ریزی جهت آموزش طب سنتی و مکمل توسط مسئولان مربوطه کمک‌کننده باشد.
مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع مقطعی است که بر روی ۲۵۶ نفر از دانشجویان دانشکدۀ داروسازی دانشگاه علوم پزشکی گیلان در سال ۱۳۹۹ انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامۀ محقق‌ساخته به همراه مؤلفه‌های آگاهی، نگرش و عملکرد در مورد طب سنتی و مکمل بود.
یافته‌ها: در این مطالعه میانگین نمرۀ آگاهی و نگرش دانشجویان داروسازی نسبت به درمان‌های سنتی و مکمل به‌‏ترتیب ۲/۲۹±۶/۵۶ و ۴/۹۶±۴۱/۰۰ بود. همچنین نمرۀ آگاهی دانشجویانی که واحد طب و داروسازی سنتی را سپری کرده بودند، به‌طور قابل‌توجهی بیشتر از سایر دانشجویان بود (۰/۰۰۱<p). بین نمرۀ آگاهی و نگرش با برخی متغیرها مانند سن، دورۀ تحصیلی و وضعیت تأهل ارتباط زیادی وجود داشت (۰/۰۵<p). بیشترین درمان‌های مکمل نیز استفاده از گیاهان دارویی بود.
نتیجه‌گیری: آگاهی و نگرش دانشجویان داروسازی دانشگاه علوم پزشکی گیلان دربارۀ طب سنتی و مکمل در حد قابل‌قبولی بود. همچنین با توجه به سطح بالاتر آگاهی و نگرش دانشجویان داروسازی که واحد درسی طب و داروسازی سنتی را سپری کرده بودند، لازم است این دروس در واحدهای درسی دانشجویان سایر رشته‌های پزشکی نیز گنجانده شود.

مرضیه کاظمی،
دوره ۱۳، شماره ۳ - ( ۹-۱۴۰۱ )
چکیده

بدرالدین محمد‏بن‌بهرام‏بن‌محمد قلانسی سمرقندی، پزشک مشهور ایرانی است که اگرچه پژوهشگرانی چون لوکلر، بروکلمان، کحّاله، زهیربابا (مصحح قرابادین او) و دیگران دربارۀ زمان وفاتش اتفاق‌نظر ندارند، اما شواهد برآمده از تنها اثر باقی‌مانده ‏اش و نیز آثار حکمای پس از او که از آرای او بهره برده ‏اند، مؤیّد حیات او در سدۀ ششم و هفتم هجری قمری است. قلانسی انگیزۀ خود از نگارش قرابادین را فقدان مآخذی دانسته است که دستورالعمل داروهای مرکب پرکاربرد را با تکیه بر داروهای مفردۀ در دسترس شرح داده باشند. او برای رفع این خلأ از منابع معتبر یونانی و دورۀ اسلامی نظیر نوشته ‏های جالینوس، دیوسکوریدس، ثابت‏بن‌قره، علی‏بن‌رَبَّن طبری، رازی، ابوریحان بیرونی و ابن ‏سینا با ذکر نام آنها بهره برده است. قلانسی پس از مقدمه ‏ای تفصیلی دربارۀ زمان و نحوۀ گردآوری و نگهداری داروهای مفرده و روش‌های مختلف آماده ‏سازی آنها، دستور تهیۀ انواع داروهای مرکب را در چهل‏ و‏نه باب شرح داده و نحوۀ استفادۀ آنها را ارائه کرده است. دو باب پایانی این اثر به روش‌های دفع جانوران موذی و خواص برخی داروهای مفرده اختصاص دارد و گاه کاربردهای فراطبیعی و به نوعی جادویی این داروها نیز با ذکر منبع آمده است. قلانسی در طرز تهیه یا مصرف داروهای مرکب نیز نوآوری‌های درخور توجهی دارد که اثر او را از آثار مشابه متمایز می‏ کند. این اثر به فارسی ترجمه شده که نقدهایی بر آن وارد است.


صفحه 1 از 1     

مجله طب سنتی اسلام و ایران Journal of Islamic and Iranian Traditional Medicine

Creative Commons License
This Journal is licensed under a Attribution-NonCommercial 4.0 International License

Persian site map - English site map - Created in 0.06 seconds with 34 queries by YEKTAWEB 4718