|
تبیین سندرم روده تحریک‌پذیر در طب ایرانی: مطالعه مروری
|
| مریم عظیمی، مهدیه سادات افتخارافضلی، حمیده خرم‌پژوه، فاطمه سادات هاشمی‌نسب* |
|
|
|
چکیده: (1911 مشاهده) |
سابقه و هدف: سندرم رودۀ تحریک‌پذیر شایعترین اختلال عملکردی روده است که با درد عودکنندۀ شکم و با تغییر در شکل یا تعداد موارد دفع همراه است. اثربخشی طب سنتی و مکمل در بهبود علائم سندرم رودۀ تحریک‌پذیر گزارش شده است. بهمنظور استفاده از توصیههای مرتبط با سبک زندگی و درمانهای طب ایرانی، لازم است واژه‌های متناظر بیماری در طب ایرانی یافت شوند. هدف از این مطالعه، یافتن واژه‌های متناظر سندرم رودۀ تحریک‌پذیر در طب ایرانی است.
مواد و روشها: علائم اصلی سندرم رودۀ تحریک‌پذیر در منابع طب ایرانی جستوجو و نزدیکترین بیماریها، فیشبرداری و موارد مشترک انتخاب شدند. سپس اسباب این بیماریها لیست شده و از نظر تطابق با معیارهای ROME IV بررسی شدند. همچنین سندرم رودۀ تحریک‌پذیر با کلیدواژههای مرتبط با طب ایرانی در پایگاههای اطلاعاتی جستوجو شدند. تمام مراحل با نظارت ۵ متخصص طب ایرانی با سابقۀ مطالعه در سندرم رودۀ تحریک‌پذیر و ۳ متخصص گوارش انجام شد.
یافتهها: مغص و قولنج دو بیماری هستند که با داشتن علامت درد شکمی و تغییر وضعیت دفع، بیشترین مشابهت را با سندرم رودۀ تحریک‌پذیر دارند. مغص با یا بدون اسهال و قولنج با یبوست همراه است. برخی از اسباب مغص و قولنج بهدلیل غیرعملکردیبودن و عدم تطابق با ROME IV، حذف شدند.
نتیجهگیری: بررسی تعاریف زیرگروههای سندرم رودۀ تحریک‌پذیر (IBS)، نشان میدهد، نوع با علامت غالب اسهال (IBS-D) بیشتر با مغص، و نوع با علامت غالب یبوست (IBS-C) بیشتر با قولنج مرتبط هستند. برای بررسی ارتباط انواع زیرگروههای سندرم رودۀ تحریک‌پذیر با یافتههای این مقاله، مطالعات تکمیلی مقطعی (Cross sectional) توصیه میشود. |
|
| واژه‌های کلیدی: سندرم روده تحریک‌پذیر، طب ایرانی، اسهال، یبوست |
|
|
متن کامل [PDF 236 kb]
(1117 دریافت)
|
نوع مطالعه: اصيل پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1399/6/23 | پذیرش: 1399/10/30
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
