:: دوره 8، شماره 3 - ( پاييز 1396 ) ::
جلد 8 شماره 3 صفحات 321-315 برگشت به فهرست نسخه ها
تأثیر هیدروالکلی عصارۀ گیاه آب‌تره بر میزان قند خون موش سوری نر دیابتی
سمیرا رومینا* ، مصطفی نوروزی
چکیده:   (4587 مشاهده)

سابقه و هدف: از آنجا که دیابت شایع‌ترین بیماری غدد درون‌ریز است و روند رو به رشد آن نگرانی‌هایی را در عرصۀ سلامت کشور ایجاد کرده است استفاده از گیاهان دارویی ممکن است به‌تنهایی و یا در کنار داروهای شیمیایی در درمان دیابت مؤثر باشد. لذا به‌منظور تأثیر عصارۀ گیاه آب‏تره (Nasturtium officinale) بر میزان قند خون موش سوری دیابتی این تحقیق انجام گرفت.
مواد وروش‌ها: در این مطالعۀ تجربی ۴۰ سر موش سوری نر با وزن ۲۵-۲۰ گرم پس از سازگاری با محیط حیوان خانه در شرایط استاندارد به‌صورت تصادفی به ۵ گروه ۸ تایی تقسیم شدند. ۴ گروه به‌وسیله تزریق داخل صفاتی داروی STZ (استرپتوزیتوسین) به میزان mg/kg ۶۰ و یک گروه به‌عنوان گروه شاهد غیر دیابتی در نظر گرفته شد. قبل و همچنین در فواصل ۲۴، ۷۲ ساعته و یک هفته بعد از تزریق stz و تجویز عصارۀ هیدروالکلی گیاه آب‏تره، قند خون بررسی شد. سه گروه اول عصارۀ گیاه آب‏تره را با سه دوز متفاوت ( mg/kg۱۰۰، ۳۰۰، ۶۰۰) دریافت کردند. قند خون هر یک از این سه گروه در سه نوبت با فواصل معین اندازه‌گیری شد. نتایج به دست آمده با استفاده از آزمون t-test  در نرم افزار spss v.۱۶  مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
یافته‌ها: قند خون گروه‌های تیمارشده با دوزهای مختلف بولاغ اوتی (آب‏تره) در زمان‌های ۲۴ و ۷۲ ساعت و یک هفته، کاهش معناداری نسبت به گروه شاهد در زمان‌های مذکور داشت (<۰.۰۱p). به طوری که قند خون گروه‌های دیابتی‌شده دریافت‌کنندۀ عصاره، در زمان ۷۲ ساعت نسبت به ۲۴ ساعت و در ۱ هفته نسبت به ۷۲ ساعت کاهش بیشتری را نشان داد (<۰.۰۱p). بیشترین کاهش قند خون در غلظت mg/kg ۳۰۰ بود.
نتیجه‌گیری: به‏نظر می‌رسد که عصارۀ آب‏تره نقش کاهنده‌ای در میزان قند خون موش‌های نر دیابتی داشت. بررسی آن روی انسان‌ها توصیه می‌شود.
واژه‌های کلیدی: دیابت، گیاه آب‌تره، استرپتوزوتوسین، قند خون، بولاغ اوتی.
متن کامل [PDF 302 kb]   (1844 دریافت)    
نوع مطالعه: اصيل پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1393/10/12 | پذیرش: 1395/9/5


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 8، شماره 3 - ( پاييز 1396 ) برگشت به فهرست نسخه ها