سابقه و هدف: آمله با نام علمی Phyllanthus embelica از خانواده Euphorbiacea و به‌طور گسترده در طب سنتی هندوستان و ایران برای درمان بیماریهای مختلف از جمله بیماریهای گوارشی، بیماریهای مغز و اعصاب، بیماریهای چشم، قلب و... استفاده می‌شود. این گیاه با نام آملج بارها و بارها در کتب منبع طب سنتی ایران تکرار شده است و میوه آن بخش مورد مصرف آن است. از دیدگاه حکما دارای مزاج سرد و خشک بوده و بسیار قابض است. علاوه بر این در بسیاری از داروهای مرکبه از جمله اطریفلها همراه با سایر داروها در درمان بسیاری از بیماریها کاربرد دارد. مواد و روش‌ها: با جستجو در کتب طب سنتی اطلاعات سنتی گیاه آمله استخراج شد سپس با بررسی کتب و مقالات جدید رویشگاه، سمیت و موارد مصرف آمله استخراج و با طب سنتی مقایسه شد. یافته‌ها: این مقاله مجموعهای گرد آوری‌شده به‌منظور معرفی آمله براساس خواص طب سنتی و انطباق این خواص با مکانیسمهای امروزی براساس فیتوشیمی آن است. بحث و نتیجه‌گیری: این مطالعه نشانگر این نکته است که آمله طب سنتی همان گیاه Phyllanthus embelica است و می‌تواند به‌عنوان یک شناسنامه برای این گیاه مطرح شود.
Moeeni R, Gorji N, Tahvilzade M, Hamedi S. Comparative description of Amla in traditional medicine and newstudies. jiitm 2015; 6 (1) :53-63 URL: http://jiitm.ir/article-1-462-fa.html
معینی ریحانه، گرجی نرگس، تحویل زاده محمد، حامدی شکوه السادات. شرح تطبیقی آمله در طب سنتی و مطالعات نوین. مجله طب سنتي اسلام وايران. 1394; 6 (1) :53-63
