سابقه و هدف: سندروم روده تحریک پذیر از شایع ترین و پرهزینه‌ترین بیماری‌های گوارشی است، که به شکل قابل‌توجهی بر کیفیت زندگی افراد تأثیر می‌گذارد. در طب نوین علت دقیق آن نامعلوم است، ولی معیارهای مشخص برای تشخیص و درمان آن ارائه شده‌است. درمان های رایج علامتی و تسکینی بوده و شواهد متعدد گرایش بیماران به استفاده از طب مکمل و جایگزین را نشان می‌دهد. در طب سنتی ایران ییماری‌های متعددی با سبب‌شناسی معین و در طب چینی الگوهای تشخیصی متنوع متناظر با این سندروم وجود دارد، که متناسب با آن طرح درمانی ارائه می‌شود. هدف از این مقاله بازخوانی متون طبی و بررسی امکان تطبیق و تنا ظریابی سبب‌شناسی، علائم و تدابیر درمانی با موارد متناظر خود در طب نوین و ارایه رویکرد تلفیقی و انجام کار تحقیقاتی مشترک در جهت روشن‌شدن بخشی از مکانیسم ایجاد بیماری و درمان اثربخش است.
مواد و روش‌ها: این مقاله یک مطالعه مروری است که در آن جمع‌آوری اطلاعات از طریق جستجو در پایگاه‌های علمی معتبر، و نوشتارهای مرتبط بدون محدودیت زمانی و با استفاده از کلمات کلیدی صورت گرفته است. سپس به تحلیل،مقایسه، و تطبیق داده‌ها پرداخته شده و نهایتاً مطالب جمع‌بندی و نتیجه‌گیری شده است.
نتیجه‌گیری: توانائی علمی دوم کتب طبی ایران و چین در مدیریت سندرومروده تحریک‌پذیر همراه با استفاده ازظرفیت‌های تشخیصی ‌درمانی طب کلاسیک می‌تواند الگوی‌جدیدی را برای مواجهه با آن طراحی کند. رویکرد تلفیقی در انجام تحقیقات بالینی برای بهبود اثربخشی و ایمنی درمان‌های سندروم روده تحریک‌پذیر پیشنهاد می‌گردد.