سابقه و هدف: سبک‌شناسی، در اصطلاح علمی در حوزه زبان‌شناسی است که موضوع آن بررسی شیوه‌های گوناگون بیانی در متون است. از این دیدگاه شیوه‌ای که از آغاز تا پایان متن یک اثر به شکل قابل‌توجهی تکرار شده باشد، سبک نامیده می‌شود. مقاله حاضر به بررسی سبک‌شناسی کتاب «الجامع فی‌الأدویه المفرده» نوشته ابن بیطار پرداخته است. «ابن بیطار»، از جمله گیاه‌شناسان و داروشناسان اندلسی بوده که با نگارش کتاب خود، تأثیر به‌سزایی در رشد و تکامل علم دارو داشته است، کتاب وی دایره المعارف بزرگ داروشناسی است، که بنا به باور بسیاری از دانشمندان مسلمان و غیرمسلمان، مفصل‌ترین و روشمندترین تألیفات داروشناسی در تمدن اسلامی است. هدف از این پژوهش، دستیابی به شیوه‌های ابن بیطار در نگارش این کتاب است.
مواد و روش‌ها: مقاله حاضر ابتدا به بیان معانی لغوی و اصطلاحی سبک‌شناسی پرداخته‌است؛ در ادامه، بعد از معرفی کوتاه از ابن بیطار و آثار او، با استفاده از روش توصیفی و تحلیلی به بررسی شیوه‌های سبک‌ساز متن کتاب ابن بیطار می‌پردازد.
نتیجه‌گیری: یافته‌های این پژوهش نشان‌می‌دهد که ویژگی‌های اسلوب علمی در کتاب رعایت شده‌است، به گونه‌ای که نویسنده برای هر موضوع یک شیوه تا آخر کتاب به کار برده‌است و این همان چیزی است که در نگارش اسلوب‌های علمی باید رعایت شود