طبیبان دورۀ اسلامی (۴ تا ۷ هق.) مالیخولیا را بهعنوان یک اختلال مغزی معرفی کردند که در آن افکار و عقاید از مسیر طبیعی خود بهسمت فساد و خوف میروند. این پژوهش به روش مطالعۀ کتابخانهای انجام شده که در آن تعریف، انواع، سببها و علامتهای انواع مالیخولیا براساس شرح این بیماری در کتابهای طبیبانی که در قرن ۴ تا ۷ هجری قمری فصلی اختصاصی در موضوع مالیخولیا داشتند، طبقهبندی و بیان شده است. در این پژوهش از کتابهای تألیفی طبیبان، رازی، کشکری، اخوینی بخاری، قمری، اهوازی، زهراوی، ابنسینا، جرجانی، بغدادی و ابننفیس و همچنین از نرمافزار جامع نور و سایتهای Irandoc SID, Magiran, Google Scholar,Scopus,استفاده شده است.طبق نظر طبیبان این دوره، اختلال مالیخولیا بهدلیل افزایش خلط سودای طبیعی یا غیرطبیعی در مغز و یا سایر اعضای بدن ایجاد میشود. این طبیبان بر همین اساس مالیخولیا را به انواع مالیخولیای مغزی و مالیخولیای مشارکتی تقسیم و برای هر نوع، اسباب و علائمی بیان کردهاند.