سابقه و هدف:طبق متون طب ایرانی، روغن کدو بهعنوان قطرۀ بینی برای بیخوابی پیشنهاد شده است، اما اثرات خوابآوری روغندانۀ کدوبا وجود توجه طب سنتی و استفادۀ عموم کمتر بررسی شده است. هدف از انجام این تحقیق ارزیابی بالینی تأثیر موضعی روغن دانۀ کدو بر بیهوشی خرگوش سفید نیوزیلندی و بررسی خواص ضددردی و خوابآوری آن است. در این پژوهش قصد داریم در کنار داروی بیهوشی شیمیایی از دارویی استفاده کنیم که اثربخشی را بیشتر کرده و عوارض قابلتوجهی نداشته باشد و نیاز به دوز بالای داروی بیهوشی را مرتفع کند. مواد و روشها: بدین منظور تعداد ۲۵ سر خرگوش سفید نیوزیلندی بالغ بهطور تصادفی به ۵ گروه پنجتایی تقسیم شدند و هر ۵ گروه کتامین- زایلازین دریافت کردند. گروهاولفقط با دستورالعمل بیهوشی کتامین-زایلازین بیهوش شدند. یک ساعت پیش از دریافت دستورالعمل بیهوشی، گروه دوم روغن دانۀ کدو را بهصورت چکاندن ۲ قطره در یک بینی و گروه چهارم بهصورت چکاندن ۲ قطره در هر دو سوراخ بینی دریافت کردند؛ همچنین گروه سوم۱۰ قطره روغن دانۀ کدو را در قسمت پوست داخلی غضروف بلند یک گوش و گروه پنجم ۱۰ قطره روغن دانۀ کدو را در قسمت پوست داخلی غضروف بلند هر دو گوش بهصورت کاربرد موضعی دریافت کردند. یافتهها:در تحلیل آنالیز واریانس (ANOVA) اختلاف معنیداری بین متوسط مدت خواب در گروههای آزمایش و کنترل وجود داشت و بین متوسط مدت بیدردی در گروه کنترل با گروه آزمایش ۳ اختلاف معنیداری وجود داشت. در همۀ گروهها هیچیک از علائم حیاتی نگرانکننده نبود و همه در بازۀ موردتأیید حین بیهوشی خرگوش قرار داشتند. نتیجهگیری: نتایج نشان داد که استفاده از روغن دانۀ کدو در دستورالعمل بیهوشی کتامین- زایلازین بهطور معنیداری باعث افزایش جزء خوابآوری و جزء بیدردی بیهوشی شده است.