حکماء و اطبای گذشته با شناخت طبیعت افعال بدن انسان، برای تشخیص و درمان بیماری‌ها به شیوه‌های گوناگونی متوسل شده‌اند. در منابع کهن طب سنتی ایران، مکانیسم جابه‌جایی و انتقال امراض بر اساس قوانین طبیعی از طریق عروق غلاظ برای توجیه گروهی از بیماری‌ها مورد بحث قرار گرفته است.
این مطالعه با بررسی برخی کتب طبی ایران از جمله طبیعت الانسان بقراط و شرح تشریح قانون ابن نفیس قصد در تبیین عروق غلاظ دارد.
عروق غلاظ یکی از موارد مهمی است که در منابع قدما در مبحث طبیعت و تشریح بدن انسان، برای توجیه گروهی از مکانیسم‌های تشخیصی و درمانی بیماری‌ها مورد استفاده قرار گرفته، ولی جابه‌جایی امراض و تبدیل آن‌ها به بیماری دیگر، خود از مواردی است که هنوز طب نوین در مباحث پایه و بالینی به آن نپرداخته است.
با توجه به توسعه فناوری در پزشکی و پیشرفت‌های جدید، هنوز علل بسیاری از بیماری‌های مزمن ناشناخته باقی مانده است؛ بنابراین شناخت اصطلاحات و زبان علمی مکاتب طبی مختلف به ویژه ایران برای بهره‌مندی از منابع طبی مکتوب، امری ضروری به‌نظر می‌رسد، تا در آینده راه‌حل‌های تازه‌ای جهت تشخیص و درمان سریع‌تر بیماری‌ها پیشنهاد و از طرفی جایگاه مبانی طب کهن ایران در مباحث علمی روز روشن شود..