از دیدگاه مکتب طب سنّتی ایران بسیاری از بیماری‌هایی که در قسمت‌های مختلف بدن ایجاد می‌شوند می‌تواند به نوعی ناشی از خوردنی‌ها، آشامیدنی‌ها و اختلالات و بیماری‌های سیستم گوارش باشد. بنابراین بیماری‌های معده به عنوان یکی از مهمترین و موثرترین اعضای دستگاه گوارش، از اهمیّت خاصی برخوردار می‌باشد. درد معده یکی از این بیماری‌ها است که فیزیوپاتولوژی انواع آن در طب سنّتی ایران با توجه به کیفیت درد و ارتباط آن با غذا خوردن و سایر علایم به خوبی تبیین شده است.
سه علّت عمده‌ی درد معده در منابع طب سنّتی عبارتند از سوء مزاج، تفرق اتصال و یا هر دوی این موارد با هم، که جهت درمان هر کدام از سبب‌ها و تسکین درد، درمان‌ها و راهکارهایی ارایه شده است.
در منابع طب سنّتی ایران، علل درد معده که به نظر می‌رسد بسیاری از آن‌ها دردهای عملکردی باشد تبیین و روش درمان آن نیز مشخص شده است. در پزشکی نوین هم فرضیاتی در مورد علل درد عملکردی معده بیان شده است. در این مقاله علل درد معده در طب سنّتی از منابع طب سنّتی ایرانی بررسی و با سوء هاضمه با غلبه‌ی درد در طب نوین و نیز با طب سنّتی چین مقایسه شده است.
