TY - JOUR T1 - Study of henna in Persian medicine and new studies TT - بررسی گیاه حنا در طب سنتی ایران و مطالعات جدید JF - jiitm JO - jiitm VL - 10 IS - 1 UR - http://jiitm.ir/article-1-1089-fa.html Y1 - 2019 SP - 57 EP - 70 KW - Henna KW - Lawsonia innermis L KW - Persian Medicine KW - Phytochemistry N2 - سابقه و هدف: حنا گیاهی از جنس Lawsonia از خانواده حنائیان (Lythraceae) است. این گیاه درختچه‌ای با ارتفاع حدود ۲ متر است که غالباً به‌منظور استفاده از برگ‌های آن کاشته می‌شود؛ ولی سایر قسمت‌های گیاه همچون پوست و دانه نیز دارای اثرات درمانی می‌باشند. حنا در ایران، پاکستان، هند، نواحی گرمسیری و نیمه‌گرمسیری شرق آفریقا، جنوب آسیا رشد می‏کند. پراکنش حنا در ایران شامل هرمزگان، خوزستان، کرمان و سیستان بلوچستان است. هدف از این مطالعه بررسی اثرات درمانی حنا در متون طب سنتی ایران و واکاوی اثرات نوین اثبات شده در خصوص حنا می‌باشد. مواد و روش ‏ها: تحقیق به روش مطالعۀ مروری و بر اساس جستجوی کتابخانه ‏ای در منابع اصلی و مکتوب طب سنتی ایران انجام گرفت. هم‏چنین پایگاه‌های مختلف اطلاعاتی مانند Magiran، SID، Scopus، Google Scholar, PubMed و ScienceDirectبه‌منظور بررسی یافته‌های جدید جستجو شد. بحث و نتیجه‌گیری: حنا (Lawsonia innermis. L) به‌طور گسترده در طب سنتی ایران برای درمان بسیاری از بیماری‌ها از جمله بیماری ‏های پوست و مو، سردرد و درمان زخم کاربرد دارد. پودر برگ حنا در رنگ‏‌آمیزی مو، ریش و ناخن به‌کار برده می‏شود. حنا از نظر فیتوشیمی شامل ترکیباتی همچون کینون‏ ها، کربوهیدرات‏ ها، پروتئین‏ ها، فلاونوئیدها، تانن ‏ها و ترکیبات فنولی، آلکالوئیدها، کومارین ‏ها و اسیدهای چرب می‏باشد. از مهم‌ترین کاربردهای گیاه حنا می‏توان به ضد درد، هیپوگلیسمی، محافظت‎کنندۀ کبدی، ضد التهاب، ضد باکتری، ضد میکروب، ضد قارچ، ضد ویروس، محرک سیستم ایمنی، آنتی‏اکسیدان و خصوصیات ضد سرطان اشاره کرد. مقایسه و انطباق یافته‏ های سنتی و مطالعات امروزی نشانگر این است که منابع طب سنتی و طب جدید همخوانی بسیار نزدیک با هم دارند. از این رو با تأمل در یافته ‏های عملی انجام شده بر روی گیاه حنا و بررسی دقیق‏تر منابع طب سنتی و متون گذشتگان، می‏توان به فرآورده‏ های دارویی نوین و مؤثری از گیاه حنا دست یافت. M3 ER -