مقدمه: در بسیاری از کشور‌ها انجام ختنه امری شایع است، حتی در آمریکا حدود ۸۰ درصد نوزادان پسر ختنه می‌شوند. اهمیّت ختنه در مورد کاهش عفونت ادراری در مطالعات متعدد ذکر شده است، به علاوه انجام ختنه بر پیشگیری از سرطان تناسلی مردان نیز به اثبات رسیده است. مطالعات متعدد نشان داده است که برای بهره‌مند شدن از آثار سودمند ختنه، می‌بایست ختنه در دوران نوزادی نوزادی انجام گیرد. گاهی ترس از تنگی‌ نوک مجرای ادرار یعنی مه‌آ باعث تاخیر در ختنه می‌گردد، امّا این ترس کاملاً اشتباه است، چرا که تنگی مه‌آ به سادگی و به صورت سرپایی قابل درمان است و ایجاد آن به ندرت می‌تواند موجب بروز عوارض گردد. لذا تاخیر در انجام ختنه، تنها موجب می‌گردد تا منافع انجام ختنه چون پیشگیری از عفونت‌های ادراری در دوران نوزادی و کودکی و عوارض آن چون بیماری‌های کلیوی حاصل نگردد. حتی مطالعات نشان داده‌اند در صورتی ختنه در پیشگیری از سرطان‌های دستگاه تناسلی سودمند خواهد بود که در دوران نوزادی انجام گردد. به علاوه انجام ختنه در دوران نوزادی دارای فواید دیگری نیز می‌باشد از جمله اینکه در دوران نوزادی ترمیم نسجی عالی است و تقریباً هم زمان با افتادن بند ناف زخم ختنه نیز جوش می‌خورد و احتمال عفونت ختنه در این زمان ناچیز است، زیرا هم آنتی کورهای مادر در خون بچه وجود دارد و هم این ناحیه‌ی پر خون در برابر عفونت کاملاً مقاوم است. به علاوه انجام ختنه‌ی نوزادی مشکلات و استرس روحی که در انجام ختنه در سنین بالاتر برای کودک ایجاد می‌نماید را نیز ندارد.
مطالعه‌ی حاضر به بررسی مستندات موجود در زمینه‌ی ختنه‌ی نوزادی می‌پردازد تا اهمیت زمان انجام ختنه را روشن سازد، به علاوه روش صحیح و مناسب انجام ختنه به صورت مصور در این مقاله توضیح داده شده است تا قابلیت استفاده از آن به صورت راهنما فراهم گردد.