سابقه و هدف: در طب سنتی ایران به تفصیل خواص و مضراتی برای گیاهان بیان شده است. انار از جمله گیاهانی است که در طب ایرانی به آن توجه بسیار شده است و در درمان و یشگیری و کنترل بسیاری از بیماری‌ها تجویز می‌شده است. این مقاله به بررسی خواص قسمت‌های مختلف انار بر روی تک تک اعضاء بدن از منظر طب سنتی و مقایسه آن با یافته‌های طب امروز می‌پردازد. مواد و روش‌ها: در این مقاله که مطالعه‌ای مروری پژوهشی است با بررسی کتب مرجع طب سنتی از جمله قانون ابن سینا،مخزن الادویه عقیلی خراسانی، تحفه المومنین، الشامل ابن نفیس، خلاصه الحکمه عقیلی خراسانی خواص انار جمع آوری شده و با مراجعه به مقالات علمی از طریق پایگاه‌های اطلاعاتی PubMed ,Google Scholar یافته‌های علمی جدید استخراج شده و به بحث و بررسی در مورد خواص این میوه گران‌بها پرداخته است. یافته‌ها: انار در طب ایرانی گیاهی است که اجزاء مختلف آن از گل و میوه و ساقه و برگ و ریشه دارای یک خاصیت بارز می‌باشند این خاصیت که در تمام انواع انار از ترش و شیرین و ملس وجود دارد خاصیت قبض است بر اساس طب ایرانی هر ماده ای که قبض داشته باشد باعث تقویت می‌شود و در هر عضو که وارد شود علاوه بر تقویت عملکرد آن عضو مانع ورود سموم به آن می‌شود. بنابراین انار در تقویت معده، کبد، ممانعت از خونریزی، بهبود زخم، ممانعت از ایجاد سردردهای مشارک با، بهبود بیماری‌های گوش و حلق و بینی، برطرف کردن ترشحات پشت حلق، اثرات ضد آلرژی و ضد میکروبی و ضد بیماری‌های قلبی عروقی، ضد سرطانی و ضد التهابی، کنترل دیابت، درمان برخی مشکلات پوستی موثر می‌باشد. نتیجه‌گیری: با توجه به تجربیات چند صد ساله قدیم و دستاوردهای دانش امروز گیاه انار می‌تواند در درمان بسیاری از بیماری‌ها به تنهایی یا به صورت مکمل به کار گرفته شود . بررسی تجربی آن‌ها توصیه می‌شود.
