سابقه و هدف: آمله با نام علمی Phyllanthus embelica از خانواده Euphorbiacea و به‌طور گسترده در طب سنتی هندوستان و ایران برای درمان بیماری‏‌های مختلف از جمله بیماری‏‌های گوارشی، بیماری‌‏های مغز و اعصاب، بیماری‏های چشم، قلب و... استفاده می‌شود. این گیاه با نام آملج بارها و بارها در کتب منبع طب سنتی ایران تکرار شده است و میوه آن بخش مورد مصرف آن است. از دیدگاه حکما دارای مزاج سرد و خشک بوده و بسیار قابض است. علاوه بر این در بسیاری از داروهای مرکبه از جمله اطریفل‏‌ها همراه با سایر داروها در درمان بسیاری از بیماری‏‌ها کاربرد دارد.
مواد و روش‌ها: با جستجو در کتب طب سنتی اطلاعات سنتی گیاه آمله استخراج شد سپس با بررسی کتب و مقالات جدید رویشگاه، سمیت و موارد مصرف آمله استخراج و با طب سنتی مقایسه شد.
یافته‌ها: این مقاله مجموعه‏ای گرد آوری‌شده به‌منظور معرفی آمله براساس خواص طب سنتی و انطباق این خواص با مکانیسم‏‌های امروزی براساس فیتوشیمی آن است.
بحث و نتیجه‌گیری: این مطالعه نشانگر این نکته است که آمله طب سنتی همان گیاه Phyllanthus embelica است و می‌تواند به‌عنوان یک شناسنامه برای این گیاه مطرح شود.