بابونه، از گیاهان دارویی بارز تیره کاسنی است که چندین جنس دارد و در نقاط مختلف میروید. بوی خوش اندامهای هوایی این گیاه از زمانهای قدیم مورد توجه بوده است. در متون پزشکی و دارویی کهن و نیز از نگاه دانشمندان ایران و اسلام بابونه از جایگاه ویژهای برخوردار بوده است. برای مثال در آثار دیوسکوریدوس، جالینوس، ابن سینا، جرجانیو ابن بیطار با بیانهای متفاوت به خواص درمانی این گیاه از جمله در بیماریهای دستگاه عصبی، گوارشی و تنفسی اشاره شده است. گونههای بابونه شاملMatricariachamomillavar.chamomilla (بابونه شیرازی)، Matricariachamomillavar.recutita(بابونه معطر)، Tripleurospermumdisciforme(بابونه دشتی)، Anthemisnobilis L.(بابونه رومی) میباشند.در علم داروسازی گونههای مختلف این گیاه و ترکیبات موجود در اسانس آن شناسایی و در درمان مورد استفاده قرار گرفته اند، در حال حاضر فراوردههای مختلفی از بابونه به اشکال کرم، لوسیون، قطره خوراکی و پودر در بازار وجود دارد. در این مقاله سعی کردیم خواص درمانی بابونه در متون طب سنتی ایرانی و اسلامی را جمع آوری کنیم، پیشنهاد میشود که با انجام مطالعات کلینیکال ترایال خواص بابونه در مقالات علمی تایید گردد.
Ghaffari F, Moein E. The chamomile in islamic and iranian traditional medicine context. jiitm 2013; 4 (1) :79-85 URL: http://jiitm.ir/article-1-247-fa.html
غفاری فرزانه، معین الهام. بابونه در متون طب سنتی ایران و اسلام. مجله طب سنتي اسلام وايران. 1392; 4 (1) :79-85